Translate8 juni 2020
Oud-verpleegkundige Angelique Titulaer fotografeert op de corona-IC
Het is een intrigerend gezicht: een verpleegkundige die compleet ingepakt aan de rand van een ziekenhuisbed telefonisch een slechtnieuwsgesprek voert met de echtgenoot van een doodzieke patiënte. Haar ogen, beschermd door een skibril, staan ernstig. “De prognoses waren op dat moment heel slecht. Maar het is toch goed afgelopen. De vrouw heeft het overleefd’’, zegt Angelique Titulaer (voormalig IC-verpleegkundige en nu projectmanager bij Tergooi). Drie maanden lang fotografeerde en filmde ze patiënten, artsen en verpleegkundigen op de drie corona-IC units van Tergooi in Hilversum.
De beelden geven een uniek kijkje achter de schermen van een cruciale afdeling in crisistijd. “Omdat ik al meer dan twintig jaar bij Tergooi werk, ken ik iedereen. Kon dus heel makkelijk heel dichtbij komen’’, vertelt ze aan een picknicktafel op de parkeerplaats bij de ingang van de eerste hulp van Tergooi, de plek waar de afgelopen weken tientallen coronapatiënten naar binnen zijn gereden.
Op het moment van het interview is het precies 82 dagen geleden dat de eerste coronapatiënt op de IC van Tergooi belandde. “Ik dacht meteen: dit is iets bijzonders; dit moet ik vastleggen’’, vertelt Titulaer, die naast haar werk in Tergooi één grote passie heeft: verhalen vertellen in beeld.
Ze herinnert zich de eerste keer dat ze met haar camera aanwezig was op de corona-IC. “Ik heb natuurlijk zelf als ic-verpleegkundige gewerkt. Dus ik weet wel wat er op een IC gebeurt. Maar een héle afdeling vol met stuk voor stuk zeer ernstig zieke patiënten, dat doet toch wel wat met je. Niet zozeer op het moment zelf. Toen ben ik gewoon gaan filmen en fotograferen. Maar later, thuis op de bank, drong het pas echt tot me door.’’
Het is niet zo dat Titulaer zomaar in het wilde weg is gaan fotograferen. “Ik heb van iedereen eerst toestemming gevraagd. En wanneer patiënten in beeld kwamen, heb ik dat met de familie besproken. Zo merkte ik dat het thuisfront erg benieuwd was naar hoe het er op de IC aan toe ging, en me zelfs vroegen om beelden te maken van hun partner, vader of moeder, die ze soms weken niet hadden gezien. Want deze ic was natuurlijk niet toegankelijk voor bezoek. Dat persoonlijke contact met de familie heeft me enorm veel voldoening gegeven. Ik had het gevoel iets te kunnen doen, iets te kunnen bijdragen.’’
Bijna dagelijks is Titulaer sinds de opname van de eerste coronapatiënt op 13 maart te vinden op de IC. Zo lukt het haar om bijzondere momenten vast te leggen: het intuberen van een patiënt; het draaien van de rug op de buik, of andersom; de eerste keer dat een patiënt beeldbelt met familie; of na lange tijd weer zelfstandig gaat ademen; of even uit bed mag met hulp van een fysiotherapeut. Ze ziet hoe respectvol artsen en verpleegkundigen omgaan met patiënten, die wekenlang in coma aan de beademing liggen. Sowieso valt haar de kracht van het complete ic-team op. “Hoe zwaar het ook was, nooit hing er een begrafenisstemming. De teamspirit was enorm.’’
De corona-IC units zijn inmiddels ontmanteld. Maar het werk van Titulaer zit er nog niet op. Begeleid door Pieter Maas (producent/filmregisseur) werkt ze aan een documentaire over deze bijzondere periode. “Heel fijn dat ik daar van Tergooi allemaal de ruimte voor krijg. Wat er met de film gebeurt weet ik nog niet. Sowieso wordt het een document voor de medewerkers van het ziekenhuis, voor de patiënten en hun familie. En misschien is er bij een van de omroepen belangstelling. Wie weet!’’
Dit artikel verscheen op 6 juni 2020 in de Gooi en Eemlander en is geschreven door Marjolein Vos.
E-mail nieuwsbrief