Dr. H. van Meir

‘Waarom ik arts geworden ben? Ik wilde mensen helpen. De medische wereld fascineert me, ik ben geïnteresseerd in wat ziek-zijn met mensen doet. Ik ben als gynaecoloog vaak betrokken bij mensen in een emotionele periode in hun leven. Dat gebeurt bijvoorbeeld op de poli als mensen te horen krijgen dat ze lijden aan een kwaadaardige ziekte. Maar ook bij de geboorte van een kind op de afdeling Verloskunde. Ik zie het als een voorrecht om in deze emotionele momenten mensen te mogen helpen en bijstaan.

Mijn specialisme is (voorstadia van) baarmoederhalskanker. We weten steeds meer over deze ziekte. Over het afweersysteem en het Humaan Papillomavirus (HPV). Dit is hét virus dat baarmoederhalskanker veroorzaakt. Wereldwijd wordt veel onderzoek gedaan en enorme vooruitgang geboekt bij het bestrijden en behandelen van deze ziekte. Bijvoorbeeld als het gaat om preventie, maar ook bij het toepassen van immunotherapie bij vrouwen die deze ziekte al hebben. Ik vertel mijn patiënten over de rol van HPV, de werking van het afweersysteem en de invloed die we daarop kunnen uitoefenen. Mijn doel is geslaagd als ik mijn patiënten eerlijk en begrijpelijk kan voorlichten, gerust kan stellen en als we samen een behandelplan kunnen maken.

Daarnaast is er de laatste jaren binnen ons vakgebied steeds meer aandacht voor ‘de mens achter de patiënt’. Dat vind ik mooi. De veerkracht en het verhaal van de patiënt is voor mij van groot belang.’

Aandachtsgebieden

• (pre)maligne afwijkingen (baarmoederhalskankerpoli)
• algemene gynaecologie en verloskunde

Bijzonderheden

• Hélène van Meir promoveerde in 2017 aan de universiteit in Leiden op onderzoek naar de effecten van chemotherapie en radiotherapie op het afweersysteem bij patiënten met baarmoederhalskanker.
• Op basis van de resultaten van haar promotieonderzoek paste ze immunotherapie in combinatie met chemotherapie toe bij patiënten met een vergevorderd stadium van baarmoederhalskanker.
• Tijdens haar promotietraject volgde ze de opleiding tot klinisch farmacoloog.
• Ze was in Leiden intensief betrokken bij de organisatie van klinische trainingen in acute situaties op de afdeling Verloskunde.