Dr. E.K. Arkenbout

‘Mijn aanstelling in Tergooi MC betekende voor mij een unieke kans om in dit ziekenhuis samen met mijn collega’s een dottercentrum voor hartpatiënten op te zetten. Nog niet zo lang geleden gebeurde dit alleen in grotere ziekenhuizen die de beschikking hadden over een hartchirurgische afdeling. Nu gebeurt dit in nauwe samenwerking met academische ziekenhuizen ook in niet-academische ziekenhuizen zoals Tergooi MC. In september 2011 startten we met de eerste dotterbehandeling. In 2013 hadden we al 700 behandelingen uitgevoerd, met een hoog succespercentage en zeer weinig complicaties. Sinds 2012 maken we gebruik van een tweede moderne hartkatheterisatiekamer en kunnen we ook patiënten met acute hartklachten helpen. Ons doel is, in samenwerking met het Flevoziekenhuis in Almere en het AMC in Amsterdam uit te groeien tot een groot regionaal dottercentrum.

Als wetenschapper deed ik onderzoek naar een eiwit dat het dichtslibben van de slagaders remt. Inmiddels wordt dit toegepast op stents en verder getest. Als interventiecardioloog bied ik mensen met een acuut hartinfarct of pijn op de borst middels een dotterbehandeling een betere kwaliteit van leven. Wetenschap aan de ene kant en het daadwerkelijk oplossen van problemen van patiënten aan de andere kant vind ik een prachtige combinatie. Ook de persoonlijke aandacht, in combinatie met hoogwaardige zorg in Tergooi MC spreekt me zeer aan.’

Aandachtsgebieden

• Interventiecardiologie
• Moleculaire cardiologie

Bijzonderheden

• Karin Arkenbout rondde in 1995 de opleiding Medische Biologie af. In 1998 voltooide zij de opleiding Geneeskunde, in 2010 Cardiologie en tot slot Interventiecardiologie in 2011.
• Zij promoveerde in 2004 op slagaderverkalking (naar aanleiding van onderzoek naar eiwitten die hierop invloed hebben). Zij toonde aan dat één van deze eiwitten een remmende invloed heeft op de groei van de brijachtige massa die slagaders afsluit. Deze stof wordt inmiddels toegepast op stents en getest.
• Zij deed na haar promotie een jaar als ‘postdoc’ vervolgonderzoek aan de Johns Hopkins University in Baltimore, USA.