Het verhaal van Ashraf

Ex-vluchteling Ashraf droomt van een carrière als operatieassistent

Ashraf Mohammed Alqutachi (21) is afkomstig uit Mosul, een stad in Irak. Samen met zijn ouders, zijn twee zussen en zijn broertje vluchtte hij voor het geweld. Inmiddels woont hij zeven jaar in Nederland. Via vrijwilligerswerk kwam hij in Tergooi MC terecht waar hij nu werkt, stage loopt en droomt van een carrière als operatieassistent.

‘Toen ik twee jaar oud was heroverden de Amerikanen de macht in Irak. Hierdoor nam het sektarisch geweld steeds verder toe. De stad Mosul waar ik vandaan kom, werd met de dag onveiliger. Iedere dag vonden er moorden plaats en als ik naar school liep, vlogen de bommen in het rond. Ook nadat er een Irakese regering kwam, bleef de situatie onveilig. Intussen was mijn vader in 2008 naar Nederland gevlucht in de hoop om daar een betere toekomst voor ons te vinden. Als we met hem belden vertelde hij verhalen over Nederland. Mooie verhalen over de scholen en sportclubs. In die tijd was ik thuis de oudste man en hielp mijn moeder en zorgde voor mijn zusjes en broertje.’

‘Uiteindelijk kreeg mijn vader geen verblijfvergunning en keerde hij in 2012 terug naar Irak. Het maakte veel emoties los om hem na al die jaren weer te zien. Nederland leek verder weg dan ooit en wij pakten ons leven in Irak weer op totdat het geweld in 2014 opnieuw begon.’

Op de vlucht

‘IS-strijders vielen de stad binnen en wij vluchtten samen met duizenden mensen naar het deel van de stad dat nog in handen was van het Irakese leger. Wat we bij ons hadden? Ons paspoort,  wat kleding en verder niets. Uiteindelijk viel Mosul in handen van IS en vluchtten wij verder naar Turkije. Het land, de stad en het huis waar we opgroeiden moesten we achterlaten. In Turkije begon voor ons een nieuw leven, met een nieuwe taal en een andere cultuur. Door inschrijvingsproblemen mochten ik en de anderen niet naar school, maar door mijn werk in een theehuis waar ik zes dagen per week werkte leerde ik de taal snel.’

Reis door Europa

‘In 2015 opende Europa de grenzen verder voor vluchtelingen. Via Istanbul bracht een smokkelaar ons met zijn kleine boot waarop we met 45 vluchtelingen zaten naar het Griekse eiland Lesbos. Daar aangekomen viel iedereen huilend in elkaars armen omdat we zo blij waren dat we oversteek hadden gehaald. Tijdens tocht over zee hebben de dood echt in de ogen gekeken. Uiteindelijk zijn we door zeven landen verder gereisd. We hebben op straat geslapen. Soms ook in het bos. Er waren dagen dat we bijna niets te eten hadden. We hebben zelfs een keer tweeëntwintig kilometer op één dag gelopen. Ook zijn we een keer mijn zussen drie dagen kwijtgeraakt. Dat waren echt zwarte dagen.’

‘Na lange omzwervingen kwamen we uiteindelijk in Nederland aan. Eerst in Ter Apel en zo steeds verder naar weer een ander centrum. In totaal woonden we in zes verschillende asielzoekerscentra. Na anderhalf jaar werd onze verblijfaanvraag toegewezen. We waren zo blij om te horen dat we in Nederland konden blijven. We kregen ook een appartement. Dat is in Soest waar we nu vijf jaar wonen.’

Werken in Tergooi MC

‘Aan het ROC Midden Nederland in Utrecht volg ik de opleiding tot doktersassistent. Voor deze studie kreeg ik de opdracht vrijwilligerswerk te gaan doen. Zo ben ik als gastheer in Tergooi MC terecht gekomen. Sinds april 2021 werkte ik eerst via de studentenpool als medewerker van het klantcontactcentrum (KCC) en nu bij verschillende poliklinieken. Inmiddels loop ik stage op de polikliniek Chirurgie. Dat is echt een mooi vakgebied. Het is mijn droom om de opleiding tot operatieassistent te volgen en uiteindelijk in de operatiekamer te werken. In Tergooi MC heb ik al een keer dag meegelopen op het operatiecomplex. Zo heb ik alvast een goed beeld van wat het werk inhoudt en hoe ik me het beste kan voorbereiden op de opleiding tot operatieassistent.’

Gastlessen

‘Inmiddels geef ik ook gastlessen op middelbare scholen en hogescholen. Daar deel ik mijn verhaal en geef ik de leerlingen inzicht in het leven van een vluchteling. Want er zijn best veel mensen die niet precies weten waarom hier vluchtelingen zijn. Voor mij voelt het trouwens ook goed om mijn verhaal te vertellen. En graag wil ik Tergooi MC bedanken voor de kansen die ze mij hebben geboden en de mogelijkheden om mijn verhaal te delen. Dat waardeer ik enorm.’

Bekijk meer afleveringen van de serie ‘Tergooiers’. Ben je naar aanleiding van dit verhaal benieuwd geworden hoe het is om te werken in de zorg? Neem eens een kijkje op onze website ‘Werken bij Tergooi’

E-mail nieuwsbrief