Ruuds leven op z’n kop

Behandeling thuis met antibiotica; niet meer zes weken in het ziekenhuis

We zijn door Ruud uitgenodigd voor een kopje koffie bij hem thuis. In Bussum staan we voor een mooi statig huis in goed onderhouden staat, als Ruud de deur open doet. Aan tafel begint hij direct zijn verhaal, begeleid door foto’s van zijn openhartoperatie twee jaar geleden vanwege een bacteriële infectie. Na een lange herstelperiode, krijgt hij vlak daarna weer een bacteriële infectie op zijn hart, maar dit keer ook op zijn ruggenwervels. Gelukkig hoeft hij niet opnieuw geopereerd te worden maar krijgt hij antibiotica thuis toegediend door het OPAT-team van Tergooi MC. Met koffie in onze handen luisteren we ruim anderhalf uur naar zijn verhaal.

Ruud Schilperoort (69) wordt in september 2020 aan zijn hart geopereerd vanwege een bacteriële infectie. ‘Voor mij is dit zoiets bijzonders’, zegt hij wijzend naar de foto. ‘Dit zijn mijn aortakleppen. Mijn hart ligt stil. Ik ben dood daar in feite’. De infectie overviel hem echt. Zo hakt hij nog hout voor zijn zoons bruiloft, zes weken daarna ligt hij onder narcose met zijn hart aan de hartlongmachine. ‘In een paar weken tijd kon ik van de auto niet meer naar de voordeur lopen. Het begon met een blaasontsteking. Die bacterie is in mijn bloedbaan terecht gekomen en op mijn hartkleppen gaan zitten. Het is puur domme pech.’ Ruud moet zes weken in het ziekenhuis verblijven om de bacterie die nog in zijn lichaam zit te bestrijden met antibiotica. Zes weken in een kamer, ook nog deels in isolatie vanwege de eerste coronagolf.

Van bezig bijtje naar fulltime op de bank

Ruud is altijd al een bezig bijtje geweest. Hij doet van alles nu hij met pensioen is. Van vrijwilliger, kanonnier en schipper-gids bij het Nederlands Vestingmuseum tot oppassen op zijn twee kleinkinderen. Als hij dan plots ziek wordt – met heel veel pijn – staat zijn leven stil. ‘Het is ontzettend frustrerend. Je geest wil vooruit, plannen maken en erop uit. Maar je lichaam doet niet meer mee.’

Vorig jaar zomer, een jaar na zijn openhartoperatie, klopt Ruud aan bij zijn huisarts met heftige rugpijn. De huisarts vertrouwt het niet en verwijst hem direct door naar de afdeling interne geneeskunde van Tergooi MC. Ruud is zijn huisarts hier nog steeds erg dankbaar voor. Een CT scan, MRI en een hartonderzoek tonen aan dat hij weer een bacteriële infectie heeft op zijn hartkleppen, maar nu ook op zijn ruggenwervels, vlak naast de zenuwbaan. Zijn wervels zijn ontstoken en broos geworden. Waar de bacterie vandaan komt of wat voor soort bacterie het is, daar komen ze maar niet achter. Ook andere ziekenhuizen hebben geen idee. ‘Ik was een uniek geval, een bijzondere casus. Ondanks alle goede hulp, had ik er niets aan. Echt ziek was ik niet eens, maar ik wilde van die pijn af.’

Na maanden wordt hij behandeld met een breed spectrum antibiotica. Dat is een kuur die tegen allerlei bacteriën vecht, in de hoop dat de boosdoener er bij zit. ‘Het is gelukkig aangeslagen, het is onder controle’, vertelt Ruud ons. ‘Een operatie was niet nodig en ik mocht thuis herstellen.’ Hij krijgt door de thuishulp zes weken lang dagelijks antibiotica toegediend via een zogenoemde midline in zijn bovenarm. ‘Ik vond het een enorme opluchting dat ik niet weer naar het ziekenhuis hoefde en met kerst thuis kon zijn. Je boodschapjes doen, naar buiten en even wandelen. Ik mocht wel van alles, maar opbouwend en heel voorzichtig. In beweging blijven en je conditie op peil houden is heel belangrijk voor mijn herstel.’

Antibiotica thuis

Een van de betrokken medisch specialisten is Meta Michels – internist bij Tergooi MC. ‘Ruud kreeg twee verschillende middelen toegediend, beide via een elastomeerpomp. Een elastomeerpomp bevat een ballon die is gevuld met de antibiotica. Deze antibiotica wordt na het aansluiten van de elastomeerpomp automatisch en geleidelijk toegediend door een midline. Een soort infuus. Dit type pomp is gemakkelijk mee te dragen en geeft veel bewegingsvrijheid. Ideaal voor thuisbehandeling wat prettig is voor een patiënt zoals Ruud. Hij kan herstellen in zijn eigen omgeving waar hij meer beweging krijgt dan wanneer hij in het ziekenhuis opgenomen zal zijn. Nog een voordeel is dat we in het ziekenhuis bedden beschikbaar houden voor patiënten die nog zieker zijn en opgenomen moeten worden.’

Het OPAT-team

Een patiënt thuis behandelen vraagt om veel afstemming tussen de betrokken medisch specialisten en andere zorgverleners. Een speciaal team coördineert de zorg thuis, het zogenaamde OPAT-team (OPAT staat voor Outpatient Parenteral Antimicrobial Treatment (antibiotica per infuus in de thuissituatie). Een internist-infectioloog, ziekenhuisapotheker, poliklinisch apotheker en transferverpleegkundige werken samen in dit team om ervoor te zorgen dat de medicatie en hulpmiddelen (denk aan pleisters, gaasjes en spoelmiddel) op tijd en juist geleverd worden bij de patiënt thuis zodat de zorg goed verloopt. Zij werken in hele nauwe samenwerking met thuiszorgorganisaties Vivium en Amaris en de RHOGO (huisartsen uit de regio Gooi en Vechtstreek).

Ruud: ‘Ik start binnenkort met cardiofitness want als ik iets doe, doe ik het nogal fanatiek’, zegt hij lachend. ‘Mijn conditie en flexibiliteit zijn echt achteruit gegaan door de pijn die ik had van de infectie. Dat irriteert me mateloos. Fit worden en gezond blijven is mijn doel voor het komend jaar. We duimen dat er niet weer een bacteriële infectie opdoemt. Ik moet de achterkant van mijn huis nog schilderen. Ik wil alle betrokken zorgprofessionals bedanken voor de goede zorg!’

Contact

Voor meer informatie neem contact op met het programma Zorg Dichterbij van Tergooi MC. Dat kan door een mail te sturen naar

E-mail nieuwsbrief