Kinderarts Lasham

Kinderarts Carole Lasham over de gevaren van comazuipen

Ze kunnen stikken in hun eigen braaksel, plassen vaak in hun broek. De aanblik van een comazuiper is alles behalve verheffend, vertelt kinderarts Carole Lasham. Afgelopen jaarwisseling belandden vijf mensen met alcoholvergiftiging op de Spoedeisende Hulp van het ziekenhuis, drie van hen waren jonger dan achttien jaar. “Dit is het topje van de ijsberg. We weten dat dit heel veel jongeren overkomt, maar het gros komt niet in het ziekenhuis terecht. Het is en blijft een groot probleem, ook omdat alcoholgebruik zo gewoon wordt gevonden.”

1. Wat gebeurt er wanneer een jonge comazuiper wordt binnengebracht op de Spoedeisende Hulp?

Kinderarts Carole Lasham: “Eerst bekijken we hoe diep het kind in coma is. We meten en monitoren de hartslag, de ademhaling, het zuurstofgehalte in het bloed en de bloedsuikerspiegel. Soms is een kind zo ver weg, dat het kan stikken in zijn eigen braaksel. Heel gevaarlijk. Net als onderkoeling, veroorzaakt door het toxic effect van alcohol op het temperatuurcentrum in de hersenen. De patiënt krijgt een infuus van vocht en suiker om een laag bloedsuiker te voorkomen. Zo’n behandeling duurt een paar uur.”

2. U adviseert ouders om hun kind in comateuze toestand te filmen. Waarom?

“Klopt, dat advies geven we sinds enkele jaren en dat werkt ontzettend goed. Kijk, die jongeren worden ’s ochtends in het ziekenhuis wakker, en herinneren zich helemaal niets meer van wat hen is overkomen. Ze denken dat ze gewoon een gezellige avond hebben gehad. Ze weten niet dat ze in hun broek hebben geplast, in hun eigen braaksel hebben gelegen, agressief zijn geweest. Als ze het filmpje zien, geloven ze hun ogen gewoon niet. Ze schrikken daar meestal heel erg van. Beelden zeggen meer dan woorden, dat is zeker.”

3. Bij het ontslag wordt het kind met zijn ouders uitgenodigd op de poli voor een gesprek met u en een deskundige van de verslaving expertisecentrum Jellinek. Wat is daar de bedoeling van?

“Die afspraak is een goede aanleiding om eens over alcohol en de effecten ervan in gesprek te gaan, met zowel het kind als de ouders. Het lastige van alcohol is dat het zo breed geaccepteerd is in onze maatschappij. Ik bedoel, als het mooi weer is vind ik het zelf ook gezellig om een glaasje wijn te drinken. Toch is het goed als er thuis afspraken zijn over drankgebruik. Sowieso is het belangrijk om met je kind in gesprek te blijven over alcohol. Hoeveel drinkt het eigenlijk? Je hebt altijd mensen die denken dat hun kind niet drinkt. Maar dat is naïef. Iedere puber verkent z’n grenzen. Daar hoort drinken bij. Een vraag die uiteraard aan de orde komt: hoe zit het eigenlijk met uw eigen alcoholgebruik? Vergis je niet; als ouder heb je een voorbeeldfunctie. Ik merk dat ouders het fijn vinden om nog eens na te praten over wat er is gebeurd. Stel je voor; je ligt lekker in bed, denkt dat je kind leuk bij een vriendinnetje logeert, en dan belt het ziekenhuis met de mededeling dat je kind op de spoedeisende hulp ligt. Dat kan traumatisch zijn voor ouders.”

4. Wat maakt alcohol voor jongeren nou zo gevaarlijk?

“Wanneer volwassenen drinken, voelen ze langzaam dat ze dronken worden. Ze kunnen het dan wat rustiger aan doen. Maar bij jongeren werkt dat waarschuwingssysteem van het lichaam nog niet. Het ene moment hebben ze het nog heel leuk, en het volgende moment gaat het licht uit. Black out. Zomaar. Chronisch en veel gebruik van alcohol kan schade aan de hersenen veroorzaken. Als het zenuwstelsel wordt verdoofd, en er treedt bewusteloosheid op, dan kan dit tot een coma leiden, met zelfs de dood tot gevolg. Je moet je realiseren dat de hersenen van kinderen tot hun 24e in ontwikkeling zijn. Regelmatig drinken – zowel grote als kleine hoeveelheden – heeft hier een negatieve invloed op. We weten ook dat jongeren die regelmatig drinken, meer kans hebben om op latere leeftijd alcoholverslaafd te worden. We zien dat alcohol invloed heeft op het geheugen, met slechtere studie- en werkprestaties tot gevolg. Ook neemt het reactievermogen af, waardoor jongeren die drinken tijdens het uitgaan vaker slachtoffer of dader zijn van agressief gedrag.”

5. Heeft de aanpak van Tergooi effect op het aantal comazuipers?

“Hun aantal schommelt al een paar jaar rond de 25 per jaar. Soms is er een piek, soms is het heel rustig. Dus nee, dat verandert eigenlijk niet zo sterk. Wat we wel zien is dat er veel minder ’no shows’ zijn bij de terugkomafspraak op onze poli. Dat vind ik positief. Daaruit kun je afleiden dat de bewustwording rond het onderwerp toeneemt.”

Dit artikel verscheen op 3 januari 2020 in de Gooi en Eemlander en is geschreven door Marjolein Vos.

E-mail nieuwsbrief