Arts-onderzoeker Michael van Kalleveen over onderzoek naar buikpijnklachten bij kinderen

Arts-onderzoeker Michael van Kalleveen over onderzoek naar buikpijnklachten bij kinderen

Wetenschappelijk onderzoek vormt een belangrijk onderdeel van de opleidingen binnen Tergooi en speelt ook een grote rol bij de vooruitgang in de behandeling van patiënten. Tijdens zijn coschap kindergeneeskunde ontdekte Michael van Kalleveen (1992) zijn interesse voor de wetenschap. Dat leidde naar een wetenschapsstage naar buikpijnklachten bij kinderen.

Als arts-onderzoeker verricht Michael één dag per week verschillende onderzoeken naar veelvoorkomende ziektebeelden binnen de maag-, darm- en leverziekten bij kinderen. Daarnaast werkt hij vier dagen per week als arts-assistent op de afdeling maag-, darm- en leverziekten in het Noordwest ziekenhuis in Alkmaar.

Wat houdt je onderzoek in wat bracht je op het idee om dit te onderzoeken?

“Mijn onderzoek richt zich op met name op kinderen met chronische buikpijn, een van de meest voorkomende redenen voor een bezoek aan de kinderarts. Buikpijn bij kinderen is een onwijs ingewikkeld probleem, mede omdat er in het overgrote deel van de kinderen (tot wel 90%), geen duidelijk aanwijsbare oorzaak wordt gevonden (dit wordt ‘functionele buikpijn’ genoemd). Het is dan ook de kunst om de kleine groep kinderen te vinden waar wel een aanwijsbare oorzaak voor de buikpijn is zoals bijvoorbeeld de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa, gluten allergie of infectieuze oorzaken zoals parasieten, virussen en bacteriën. De laatste jaren komen er geleidelijk steeds meer aanwijzingen dat afwijkingen in de darmflora (het microbioom) hierbij een rol kunnen spelen. Mijn onderzoek richt zich dan ook op de diagnostiek bij veel voorkomende oorzaken van buikpijn bij kinderen en de rol van de darmflora bij het ontstaan van klachten.”

Hoe voer je jouw onderzoek precies uit?

“Mijn onderzoek bestaat uit een aantal deelprojecten. Zo kijken wij bijvoorbeeld bij kinderen met buikpijn naar een darmparasiet (dientamoeba fragilis) in de ontlasting. Bij deze kinderen vergelijken wij de darmflora met de darmflora van gezonde kinderen om een eventueel verband tussen het ontstaan van de klachten en verschillen in de darmflora aan te kunnen tonen. In een ander project kijken wij naar de darmflora bij kinderen met een ontstekingsziekte van de darm (Crohn, colitis ulcerosa) wanneer de ziekte rustig is en op verschillende momenten wanneer de ziekte opvlamt. Zo hopen we, door mogelijke veranderingen in de darmflora, vroegtijdig te kunnen ontdekken dat de ziekte dreigt op te vlammen zodat we eerder medicatiewijzigingen kunnen doen en daarmee opnames kunnen voorkomen. Ook hebben we ontdekt dat de symptomen waarmee gluten allergie zich presenteert de afgelopen 10 jaar enorm is veranderd door alle nieuw gediagnosticeerde kinderen met glutenallergie te bestuderen.”

Wat hoop je te ontdekken en wat hebben patiënten aan de uitkomsten van dit onderzoek?

“Met mijn onderzoek probeer ik vooral vraagstukken op te lossen waar elke kinderarts wekelijks mee geconfronteerd wordt: ‘Moet ik deze parasiet behandelen met antibiotica ja of nee?’ en ‘Is het zinvol om jaarlijks meerdere keren bloed te prikken bij kinderen met glutenallergie?’ Daarbij is er nog veel onbekend over de rol van de darmflora bij velerlei ziektebeelden. Wellicht kunnen we bijvoorbeeld in de toekomst eerder voorspellen wanneer ontstekingsziekten van de darmen bij kinderen dreigen op te vlammen en kunnen we daarmee opnames voorkomen.

Hoe ziet jouw medische carrière er straks verder uit?

“Ik hoop na mijn promotie onderzoek toegelaten te worden tot de medische opleiding tot Maag-, Darm- en Leverarts (MDL-arts).”

Wat maakt onderzoek doen bij Tergooi interessant?

“Binnen Tergooi wordt het verrichten van wetenschappelijk onderzoek enorm gestimuleerd. Zowel op financieel- als op logistiek gebied. Daarbij heb ik het geluk dat ik een enorm enthousiaste en kundige kinderarts, dr. Frans Plötz, als één van mijn begeleiders heb.”

Wat valt je op in Tergooi?

“De enorm gemoedelijke sfeer in het ziekenhuis. Ik zie veel lachende gezichten en iedereen begroet elkaar vriendelijk in de wandelgangen. Daarbij komen er veel verschillende soorten patiënten in het ziekenhuis, vaak met een gezond kritische houding.”

Vertel eens iets verrassends over jezelf?

“Ik weet niet of het heel verrassend is, in mijn ogen misschien wel heel erg cliché zelfs, maar mijn vriendinnetje waar ik inmiddels 2 jaar mee samen ben heb ik op de werkvloer ontmoet. Zij is verpleegkundige in hetzelfde ziekenhuis als waar ik begon met werken als arts-assistent, ze werkte zelfs op dezelfde afdeling… de slechte doktersroman werd werkelijkheid!”

E-mail nieuwsbrief