Wel of niet reanimeren

Wel of niet reanimeren

Wel of niet reanimeren is een ingrijpende beslissing. Ook u kunt voor zo’n beslissing komen te staan. Binnen Tergooi MC houden we waar dat kan rekening met de mening en wensen van patiënten. Goed dus om daar vooraf over na te denken en uw wensen met de arts te bespreken.

 

Over reanimeren

Reanimeren wordt gedaan bij een acute hart- of ademstilstand. De arts kan verschillende hulpmiddelen gebruiken om te proberen het probleem op te lossen. Denk aan hartmassage, kunstmatige beademing en medicijnen.

In principe wordt iedere patiënt die in het ziekenhuis ligt, bij een hartstilstand gereanimeerd. Dit moet snel gebeuren. Door gebrek aan zuurstof kan anders schade ontstaan aan de hersenen. Niet reanimeren betekent dat de patiënt komt te overlijden. Elk ziekenhuis heeft voor noodsituaties altijd een goed uitgerust en opgeleid reanimatieteam. Dit team is met spoed op te roepen.

Of een reanimatie lukt, hangt van veel dingen af. Onder meer van de leeftijd. De kans op succes is kleiner bij een patiënt in een slechte conditie, met veel (bijkomende) klachten.

Soms lukt het wel om het hart weer op gang te krijgen, maar hebben de hersenen te lang geen zuurstof gehad. Daardoor kan hersenbeschadiging ontstaan. Soms zelfs zo erg dat iemand blijvend in coma raakt. Dit komt regelmatig voor bij een reanimatie thuis of op een andere plek. Het heeft dan te lang geduurd om het normale hartritme en de bloeddruk te herstellen.

Niet reanimeren

Bij een hartstilstand wordt in principe iedereen in het ziekenhuis gereanimeerd. Maar soms zal de behandelend arts afspreken niet te reanimeren. Daar kunnen drie redenen voor zijn:

  1. De patiënt heeft zijn behandelend arts laten weten niet te willen worden gereanimeerd. De arts wil zeker weten dat de patiënt snapt wat deze beslissing betekent en zijn wens respecteren. Daarom is het verstandig om de wensen goed met de behandelend arts te bespreken.
  2. De behandelend arts vindt reanimeren vooraf niet medisch zinvol. Het leven van de patiënt is niet of nauwelijks meer te verlengen.
  3. De behandelend arts denkt dat de patiënt na reanimatie nog maar beperkte mogelijkheden heeft. De arts bespreek dit met de patiënt.

De behandelingen en zorg die iemand nodig heeft, gaan gewoon verder als besloten is om niet te reanimeren. Ligt een patiënt al aan een monitor en/of de beademing? Dan gelden specifieke afspraken over wat te doen als het plotseling slechter gaat. De artsen van de afdeling overleggen dit met de patiënt en/of de contactpersoon.

Voorwaarden

Als een arts besluit dat reanimeren niet zinvol is, moet hij aan een aantal voorwaarden hebben voldaan. Een van die voorwaarden is dat hij zijn besluit toelicht aan de patiënt. Of aan degene die de wet als vertegenwoordiger van de patiënt aanwijst als die daar zelf niet (meer) toe in staat is.

Bespreken en vastleggen keuze

Een afspraak om niet te reanimeren moet goed doordacht zijn. Zo’n afspraak maakt u niet op het moment van een acute hart- of ademstilstand zelf. Het is belangrijk dat een patiënt en zijn naaste(n) hier op tijd over nadenken. En hun standpunt met de behandelend arts bespreken. Bij elke opname in het ziekenhuis gaan we daarom met de patiënt en/of zijn naaste(n) in gesprek over wel of niet reanimeren.

Soms kan het in de gesprekken ook gaan over het beperken van andere behandelingen. Wel of niet beademen bijvoorbeeld. Of een andere ingrijpende behandeling die de medische conditie of de kwaliteit van leven voor iemand niet meer verbetert.

Patiënten van Tergooi MC kunnen een afspraak maken met een van de artsen van de Intensive Care om de mogelijkheden voor wel of niet behandelen te bespreken. Lees er meer over op de pagina Behandelwensen.

Een besluit tot niet reanimeren en/of het beperken van andere behandelingen wordt altijd vastgelegd. Dat gebeurt in het medisch dossier en in het verpleegkundige dossier van de patiënt. Ook wordt het met de verantwoordelijke verpleegkundige besproken die aan de patiënt is toegewezen.

Wilsverklaring

Het is mogelijk en verstandig om uw wensen ook vast te leggen in een wilsverklaring. Daarin beschrijft u wanneer u wel en niet gereanimeerd wilt worden en in hoeverre u bepaalde behandelingen wel en niet wilt. Op internet zijn verschillende voorbeelden van wilsverklaringen te vinden.

Zorg dat uw verklaring compleet is. Een arts kan alleen iets met duidelijke en ondertekende verklaringen. Het beste kunt u de wilsverklaring in overleg met een deskundige opstellen. Het liefst met uw (huis)arts. Zo kunnen er geen misverstanden of onzekerheden over de verklaring ontstaan.

Bij opname in het ziekenhuis is het verstandig aan te geven dat u een wilsverklaring heeft. De arts neemt een kopie hiervan op in het medisch dossier.

Niet reanimeren bij operatie of onderzoek

In principe wordt een besluit om niet te reanimeren tijdelijk opgeheven voor een behandeling (operatie, endoscopie) of onderzoek. Een patiënt heeft namelijk toestemming gegeven voor die behandeling en complicaties zijn besproken. Verwacht mag worden dat de behandeling zo goed mogelijk wordt verricht en afgerond.

Het kan voorkomen dat er twijfel ontstaat over het opheffen van het besluit om niet te reanimeren bij een behandeling of onderzoek. Bijvoorbeeld door iemands (medische) conditie of wensen. In zo’n geval moet goed worden beoordeeld of de behandeling zinvol is en iets bijdraagt.

Wordt de behandeling toch gedaan? Dan blijft de afspraak om niet te reanimeren bestaan. Ernstige complicaties zullen dan dus niet worden behandeld. Dit wordt vooraf met de patiënt en/of de familie besproken.

Besluit veranderen

Een besluit tot niet reanimeren kan op ieder moment worden ingetrokken:

  • De patiënt kan terugkomen op zijn wens niet te willen worden gereanimeerd.
  • De arts kan door verbetering in de gezondheid van de patiënt terugkomen op het besluit tot niet reanimeren. De arts moet in dat geval de patiënt weer op de hoogte brengen van dit besluit.

Contact